چیچک ماغازاسی‌نین جامی‌نین دالیسیندا دایانیر. آذر آیی‌دیر، آنجاق هله‌ده نرگیزدن بیر خبر یوخدور. باخیشلاری هوس‌له چیچک‌لرین اوزه‌رینده قاچیر. – «یوخ، نرگیز گلمه‌ییب. اؤز گوناهیمدی؛ نرگیز گولونه اؤیرتمیشدیم”.
“یوخ. منیم گوناهیم‌ایدی کی دئییردیم… ”
“دئییردین کی نه اولسون؟”
“دئییردیم کی اون ایکی آی ایل بویو پاییزین سونوندا نرگیزین گلمه‌سینی گؤزله‌ییرم. و من ایسه اوندان سونرا هر ایل سنه اؤزونه بنزه‌ر و آداشین اولان نرگیز گولو آلاردیم.”
قوجا، هله‌ده نرگیزین گلمه‌مه‌سینه اینانمیر. چیچک ماغازاسینا داخیل اولور: «نرگیز گلمه‌ییب‌می آقا؟»
چیچک ساتان قوجانی آد- سانی‌لا یوخ، یالنیز اون ایل‌لیک بیر موشتری کیمی تانییردی. اون ایل‌دیر کی دوز پاییزین سونوندا ماغازاسینا گلیب و قیش چیخانادک هر “هفته اوچو” سحر ساعات دوققوزدان تئز، ایکی دسته نرگیز گولو آلیب گئتمیشدیر.
“نرگیز گلیب‌می آقا؟”
“هه، ائله ایندیجه گتیریبدیلر جناب! نوبارلیق‌دیر و بیر آز دا باهادیر.”
“عیب ائتمز، هر نه تهر اولوبدورسا نرگیز گولو الده ائتمه‌لی‌یم.”
چیچک‌لری آلیب و بوتون وارلیغیلا اییله‌ییر. یالقیزلیغیندا مین‌لر دفعه بئینینده دولاندیردیغی او اون ایل‌لیک یولدا،  گئتمه‌یه باشلاییر. ایندی او “هفته اوچو”ندن اون ایل کئچمیشدیر. او گوندن کی سحر ساعات دوققوزدا اونا زنگ آچیب، “گلین نرگیزین چمدانین آپارین!” دئمیشدیلر.
بو سؤزو ائشیدینجه بیردن اؤز ایچینه دالیب، سونسوز بوشلوغا باتدی. کؤکسونده یارالی گؤورچین کیمی بیر شئی قاناد چالدی. بیر آن اؤزوندن گئدیب دوشدو؛ سونرا اهمالجا آیاغا قالخدی: “گره‌ک گئدیب نرگیزین یادگارلارینی آلام.”
چمدانی آچدیقدا، اونون ایچیندن قیزیل ایشیق ائشییه آخدی. قان. فیکیرلشدی کی، اولمایا چمداندان قانلی سئل یولا دوشوب هر یانی توتا. چمدانی تئز قاپاتدی.
مامور دئدی: “قوجا، چمدانی آپار ائوینده آچ. بوردا قاداغاندیر.”
مامورا باخمادان دئدی: “اؤزونو … ایستیرم … گؤره‌م.”
“اؤزو داها گؤرمه‌یه‌ ده‌یمز. بئله شئی‌لر کی گؤرمه‌لی دئییل. تئز بوردان اوزاقلاش! سس‌سیز- سمیرسیز. آغلاییب زاریمادان. یاللاه ترپن قوجا.”
اون ایل اؤنجه ساچلاریم آغارمامیشدی؛ آنجاق چمدانی گؤتوررکن مامور یئنه‌ده دئدی: “قوجا دور گئت، آرخانادا باخما.!”
اولسون کی من ائله او آندا قوجالمیشدیم. چمدانی گؤتوردوکده بئلیم بوکولدی، دیزلریم طاقتینی الدن وئریب، تیتره‌دی. آخی نرگیزله منیم نه قده‌ر یاش فرقیمیز واریدی کی؟ هامیسی اون سککیز ایل. اون سککیز ایل مندن اوشاق‌ایدی و من چمدانی گؤتوردوگوم آن، اوتوز سککیز یاشیندایدیم.
آغیر بیر چمدان دئییلدی؛ آنجاق نه ایسه قورخوردوم کی قان داشلانیب اونون تیکیش یئرلریندن تؤکولسون خیاوانا و یول آلیب گئتسین، اؤزونو چاتدیرسین آناسینین مزارینا و اونو خبردار ائدیب، دئسین: “آنا، گؤردون کی نهایت گلدیم یانینا. ایندی داها یالقیز دئییلسن آنا.”
آرخادان آیاق سسلرینی دویدوم. چمدانلی بیر کیشی ایله قادین. چمدان کیشی‌نین الینده ایدی؛ قادین ایسه آغلاییردی. کیشی منه چاتدیقدا سوروشدو: “کیمسه‌سیز ایدی؟ آناسی، باجیسی یوخیدی کی اونون ایچون آغلایا؟ ”
دئدیم: “یوخ. منیم نرگیزیم کیمسه‌سیز ایدی. دوزو کیمسه‌سیز ایدیک. یالنیز منیم­له او. بو دونیادان تکجه او واریم ایدی. اونا وورغون‌ ایدیم. ایندیه‌دک بیر آتانین اؤز قیزینا وورغون اولدوغونو ائشیدیبسن‌می؟
منیمله کؤلگه کؤلگه‌یه گلیردیلر. چمدانلاری ایله. قادین دئدی: “چمدانداکیلار اوغلوموزون اشیاسی‌دیر. بو گون بیزه وئردیلر”
چمدانا باخدیقدا، دویار- دویماز دورو و گنج قانین اوندان سوزمه‌سینی گؤردوم. دئدیم: “تئز ائوه چاتدیرین؛ مومکوندور کی خیاوانی دولدورا.
کیشی منیم چمدانیمی گؤستردی: “آناسی هاردادیر؟ بئله واختلاردا آنا اولمالیدیر آغلاماق اوچون”.
دئدیم: “دئدیم کی کیمسه‌سیزیک.”
گؤردوم مندن آرتیق شئی‌لری سوروشماق ایسته‌ییر. سانکی اؤز دردلری آز ایدی کی باشقاسینین‌دا دردلرینی ائولرینه آپارماق ایسته‌ییردیلر.
بیر پارکا یئتیشدیک. گؤیلره باش قالدیران بیر سرو آغاجی‌نین آلتیندا اوتوردوق. چمدانلاری آغاجین گؤوده‌سی‌نین کناریندا یان- یانا قویدوق و اوتوردوق صندلین اوستونده. دئدیم: “آناسی اوشاق اوسته گئتدی. قانا دوشموشدو. قان لازیم ایدی کی اودا یوخیدی. آختاریب تاپینجا حیاتینی ایتیردی. بیر نرگیز قالدی، بیرده من. اؤزوم بؤیوتدوم. اؤز قوجاغیمدا. سوت شوشه‌سی‌له. هر یئرده منیمله ایدی. یولداشلاریملا مباحثه‌ده دیزلریم اوسته اوتوراردی و قولاقلاری بیر سس‌ییغان سایاغی آغزیمدان چیخانلاری قاپاردی. بعضاده اوشاق دئییمی‌له اعتراض ائده‌ردی: ” یورولدوم دای آتاجان. آز دانیش.” ساچلارین دووشان قولاغینا بنزه‌ر باغلاردیم. بؤیودوکده، اؤزومله عمومی حاماما آپارمالی اولدوغومدان ساچلارینی دیبدن قیرخاردیم. کیمسه اونون قیز اولدوغونو بیلمزدی. آریغ و اینجه ایدی. هر یئرده منیمله اولماق و یولداشلاریملا آرامیزدا کئچن مباحثه‌لری ائشیتمک مجبوریتینده قالیردی. کیتابا ماراق گؤستردی؛ و ائله بیر زامان اولدو کی مندن گیزلین، سئودیگی کیتابلاری کؤینگی آلتیندا گیزله‌دیب، ائوه گتیریردی. من او سایاق مبارزه ایله موافق دئییلدیم. نئیله‌مک، هر زامان بئله اولموش. اینسانین یاشی آرتدیقجا یئنی گؤرونن‌لری رد ائدیر و یاخود چوخ چتینلیکله اونلارا بویون اه‌ییر. اؤز گنجلیگینی و  هیجان‌لارینی اونودور. یئنی کیتابلار، ماهنی‌لار و دوشونجه‌لر اونا غریبه و آنلاشیلماز گلیر. نئجه کی اونون‌دا کیتابلاری، دوشونجه‌لری و سئودیگی ماهنی‌لاری آتاسینا غریبه و آنلاشیلماز ایدی.
کیشی سوروشدو: “گؤروشونه گئتمیشدین‌می؟”
“گئتمیشدیم. ایکی دؤنه. آپاردیقلاریندان سونرا ایکی دؤنه گؤروشونه گئتدیم. ساچلارینی دووشان قولاغینا بنزه‌تمیشدی و خالچا ساپینا اوخشار چوروک بیر ساپ‌لا باغلامیشدی. گیزلینجه منه گؤستردی. سئودیگیمی بیلیردی. بلکه‌ده اوشاقلیق زامانی‌نین خاطیره‌لرینی منده اویاتماق ایسته‌ییردی. قورتولاجاغینا چوخ اومید بسله‌میشدی. مندن بویالی قلم‌لر ایسته‌دی. “رسیم چکیرم آتا!”- دئدی. نوبتی گؤروشده بیر نئچه بویالی قلم و بیر دسته نرگیز گولو آپاردیم اونا. گول‌لری گؤرن کیمی دئدی: “ائشیکده پاییزدیر آتا؟” دئدیم: “قیش‌دیر گؤزه‌لیم؛ تاریخی بیر قیش.” گوله‌رک دئدی: “اوندا ایناناق سویوق فصیلین باشلانیشینا.” سونرا سؤزونو ده‌ییشیب، سنین اوچون گول رسم ائتمک ایسته‌ییرم؛ سئودیگین گولو.”- دئدی. ایکینجی گؤروشوموزده یئنه‌ده یاواشجاسینا دووشان قولاغینا بنزه‌ر ساچلارینی منه گؤستره‌رک، “رسیمی قورتارمیشام. دوشونورم آزاد اولاجاغام و اؤزومله گتیره‌جه‌یم. ایکی قیزیل گول چکمیشم و بیر دسته نرگیز گولو یانیندا. بیلیرم، چوخ سئوه‌جکسن.” قورتولاجاغینا چوخ اومید بسله‌میشدی. اومیدلریندن، آرزولاریندان و گله‌جک اوچون پیلانلاشدیردیغی ایشلردن دانیشیردی کی گؤروش زامانی سونا چاتدی.”
قالخیب، چمدانلاریمیزا ساری گئتدیک. چمدانیمی گؤتورمک ایسته‌دیم باجارمادیم. سانکی یئره یاپیشمیشدی. او کیشی ده چمدانینی گؤتورنده بیر آن دایانیب، دئدی: “عجب! چمدانلار یئره یاپیشیب‌لار!”
“آه! کؤک‌لره باخ!! ائله بو تئزلیک­ده سروین کؤک‌لری چمدانلارین جانینا یئرییب؟ آغاج بو قده­ر سوسوز ایمیش؟
کیشی دئدی: “بیز ایللردیر بوردا اوتوروب دانیشمیشیق. زامان نه ده تئز اؤتور.”
دئدیم: “اولا بیلر”
چمدانلاری کؤک­لردن آییریب، یوللاندیق. قادین وداعلاشاندا دئدی: “کاش اونونچون آغلاماغا آناسی یا باجیسی اولایدی.”
ائوه یئتیشدیکده، چمدانی یئره قویور و اهمالجا قاپیسینی آچیر. هر نه­ده­ن اؤنجه، رسیم تابلوسونو گؤرور. تابلونون بوتونلوگونو ایکی قیزیل گول‌ توتموش. تابلونون کناریندا قوروموش بیر دسته نرگیز گولو و ایکی پارچا چوروموش خالچا ساپی دوشموش. قوجا تابلونو گؤتورور. بیردن بیر دنیز قیزیل گول تؤکولور تابلودان و دولدورو اوتاغی. قوجا چیچک دالغالارینا باش قویور و یورقونلوقدان اویویور.
پاییزین سونودور. آذر آیی. قوجا ایکی دسته نرگیز گولو آلمیش. آغاجلارین سولغون و یاری‌جان یارپاقلاری، پیادا یوللارینی باشاباش بورویوبدور. اویان بویاندا، قورو یاپراقلار توپالاریندان، رنگی سولموش و سرگردان توستو گؤیه اوجالیر.
قوجا ائوین بوز نرده‌لری‌نین یانیندا دورور. قاپینین زنگینی چالیر. یوخاریدان، پیلله‌لرین اوستوند­ن بیر قادین قاپینی آچیر. قوجانی گورجک دئییر: “آه! پاییز چاتیب؟ نه‌ده تئز!”
حؤوصله­سیزجه داوام ائدیر: “بو اونونجو ایلدیر کی سنه دئییرم اونلار بوردان گئدیبلر. اون ایل اؤنجه قیزی نرگیزه بیر اتفاق اوز وئردیکدن سونرا، او دا اشیاءلارین ییغیشدیریب، بوردان کؤچدو.”
قادین ایچری گیریب قاپینی باغلاییر.
قوجا، نرگیز گوللرینی نرده­لرین کنارینا قویور. هر ایل اولدوغو کیمی پاییز کولگیندن قاچماق اوچون، اوزونو پالتوسونون یاخاسی ایچینه چکیر و بوکوک بئلی ایله اوزاقلاشیر.