” یاخشی” – کیشی دئدی. ” نه دئییرسن؟”

قیز دئدی : ” یوخ ، من باجارمیرام.”

” دئه کی ، ایسته میرسن.”

قیز دئدی: ” من باجارمیرام. ایستممکدن دئییل.”

” بو او دئمکدیر کی، ایسته‌میرسن.”

” اولدو، نئجه ایسته‌ییرسن ، قوی سن دئین اولسون”

” منیم ایسته‌ییمدن آسیلی دئییل. کاشکی ائله اولایدی.”

قیز دئدی: ” اوزون موددتدیر کی ائله‌دیر.”

چوخ ائرکن ایدی ؛ بو ایکی نفر و کافه صاحبیندن باشقا کیمسه یوخیدی. اونلار بیر گوشه‌ده، دینج بیر ماسادا اوتورموشدولار. یایین سون گونلریدی. هر ایکیسی ده ائله گونشدن یانمیشدیلار کی، یئرلی پاریس أهلینه اوخشامیردیلار. قیز کودری بیر پالتار گئیمیشدی، دریسی آچیق قیزل-قهوه ای رنگه چالیردی، ساری ساچلاری قیسا کسیلمیشدی و آلنیندا چوخ یاراشیقلی یان دورموشدو. کیشی اونا باخیردی.

کیشی دئدی: ” اونو اؤلدوره‌جه‌یم.”

” یوخ، خواهیش ائدیرم.” قیز دئدی. قیزین گؤزل اللری واریدی و کیشی اونا باخیردی. اونلار اینجه، قهوه‌ای و گؤیچک ایدی.

” اؤلدوره‌جه‌یم. آند ایچیرم اونو اؤلدوره‌جه‌یم.”

” بو ایش هئچ ده سنی سئویندیرمز.”

” اولامازدی کی، سن باشقا بیر ایشه گیریشسن؟ ، نئجه اولاردی ، أیر باشقا بیر بیابیرچیلیغا اؤزونو سالسایدین؟”

” بئله گؤرونور کی، اولمادی.” قیز دئدی. ” ایندی سن نه ائتمک ایسته‌ییرسن؟”

” سنه دئدیم.”

” یوخ؛ دوغرو دئمیرسن.”

” هله لیک بیلمیرم.” او دئدی. قیز اونا باخیب، اللرینی اوزاتدی. ” یازیق فیلی.” – دئدی.  او، قیزین اللرینه گؤز تیکمیشدی، آنجاق اونلاری توخونماغا کؤنول وئرمه‌دی.

” یوخ. ساغ اولاسان.”

” گؤره سن دئسم کی اوزولموشم، خیری اولاجاق یا یوخ؟”

  ” یوخ.”

” أحوالاتدان دانیشسام نئجه، خیری اولارمی؟”

” من هئچ ائشیتمک ده ایسته‌میرم.”

“من سنی چوخ سئویرم.”

” بئله می، اولمایا بونا گؤره‌دیر.”

” چوخ تأسوف ائدیرم ، منی باغیشلا،” –قیز دئدی ، ” ایر باشا دوشمورسن.”

” من باشا دوشورم. ائله باش آغریسی دا بونا گؤره دیر کی، من باشا دوشورم.”

“ائله دیر.”- قیز دئدی. ” بو هر شئیی داها دا چتینلشدیریر.”

” دوغرودور.” – او، قیزا باخا-باخا دئدی. ” من هر آن باشا دوشورم.  بوتون گئجه‌ده ، گوندوزده. خوصوصن بوتون گئجه‌نی. من هر شئیی باشا دوشورم.  سن بونا گؤره چوخ دا اؤزونه أذیت وئرمه.”

“چوخ تأسوف ائدیرم.” – قیز دئدی.

” بیر کیشی اولسایدی ، بو ….”

” بو سؤزو دیله گتیرمه. هئچ واخت بیر کیشی اولا بیلمزدی. سن اؤزون یاخشی بیلیرسن. سن منه اینانمیرسان می؟”

” گولمه لیدیر،” – او، دئدی. ” سنه اینانماق ، دوغرودان دا گولمه لیدیر.”

” چوخ تأسوف ائدیرم،” او، دئدی. ” منیم دئمیه سؤزوم آنجاق بو اولا بیلر. أیر بیز حقیقتن بیر-بیریمیزی باشا دوشوروکسه ، اوندا بونو نییه دانمالییق.”

” یوخ،” او، دئدی. ” من ده بئله گومان ائدیرم.”

” سن منی ایسته سن ، قاییدارام.”

“یوخ. من سنی ایسته میرم.”

سونرا آرایا سؤزسوزلوک کؤلگه سالدی.

” سن داها اینانمیرسان کی، من سنی سئویرم. ائله دئییل می؟” – قیز دئدی.

” گل آخماق-آخماق دانیشمایاق.” – کیشی دئدی.

” سن اینامیرسان کی، من دوغرودان سنی سئویرم؟”

” نه اوچون بونو ثوبوت ائتمیرسن؟”

” سن هئچ واخت بئله دئییلدین. هئچ واخت مندن نه ایسه یی ثوبوت ائتمه یی ایسته مزدین. بو ادبدن ایراقدیر.”

” سن غریبه  بیر قیزسان.”

” سن دئییلسن. سن یاخشی کیشیسن ، ائله بونا گؤره ، سنی قویوب گئتمک منیم اوره‌ییمی آغریدیر.”

” البتته کی، سن گئتمه‌لیسن.”

” هن،” – قیز دئدی. ” من مجبورام ، سن ده بونو یاخشی بیلیرسن.”

کیشی بیر سؤز دئمه‌دی . قیز اونا باخیب ، یئنیدن اللرینی اوزاتدی. کافه‌چی کافه‌نین لاپ او باشیندا دایانمیشدی.  بنیزی و پالتاری آغ‌اپاق پاریلداییردی. او، بو ایکی آدامی یاخشی تانییردی و اونلاری خوشبخت بیر جوت ساییردی. او، چوخ گنجلری گؤرموشدو کی، بیر-بیریندن آیریلاراق ، چوخ دا خوشبخت گؤرونمیین یئنی جوتلر یاراتمیشدیلار. او، بونا فیکیرلشمیردی ، ذهنینی بیر آت دولدورموشدو. بیر ساعاتاجان آدام گؤندرجکدیر کی، بیلسین آت یاریشدا قازانیب یا یوخ.

” اولمازدی کی، منه مهریبان اولایدین  و ائله ده منی یولا سالایدین؟” – قیز اونا یالواردی.

” سنجه من ایندی نه ائده‌جه‌یم.”

ایکی نفر کافیه گیریب ، بیر باشا پئشخانا یاخینلاشدیلار.

” بویورون جنابلار،” – کافه چی اونلارین تاپیشیریغینی اؤیرندی.

” سن منی باغیشلایا بیلمزسنمی؟ ایندیکی اونو بیلیرسن؟” – قیز دئدی.

” یوخ.”

” سنجه بیزیم بیر یئرده گؤردویوموز ایشلر ، اورتاق اولانلار ، بیر-بیریمیزی باشا دوشمک اوچون هئچ بیر یاردیم ائتمزمی؟”

” خیانت کیمی پیس ایش بیر جانوارین اییرنج صیفتیدیر.”  گنج کیشی آجی بیر حالدا دئدی. ” گرگ کی ، اونو گؤرسن ، اوندا اینانارسان.” سونرا بیز نه ایسه ، نه ایسه اوتانجلا اینانارسان.” – او، دوغرو سؤزو تاپا بیلمه‌دی. ” من او سؤزو آچیق دئیه بیلمیرم.” – او، دئدی.

”  گل بونو خیانت آدلاندیرمایاق.” او، دئدی. ” بو ادبدن ایراقدیر.”

” تحریف،” – او، دئدی.

 ” جئیمز!” – موشتریلردن بیری اونا دئدی . ” سن یاخشی گومراه گؤرونورسن.”

” سن اؤزون ده پیس گؤرونمورسن،” کافه چی دئدی.

” یازیق جئیمز،” – او بیری موشتری دئدی. ” سن داها کؤک گؤرونورسن، جئیمز.”

” چوخ قورخونجدور،” – کافه چی دئدی ، ” چوخ پیس شیشمیشم.”

بیرینجی موشتری دئدی: ” جئیمز، براندینی سوزمک یادیندان چیخماسین، ها.”

” چیخماز، آقا” – کافه چی دئدی. ” منه اینامیز اولسون.”

پئشخانداکی ایکی نفر ، ماسادا اوتوران او ایکی آداما باخدیلار، سونرا باخیشلارینی کافه چیه ساری دؤندردیلر. او یونا باخماق داها راحات ایدی.

” ائله سؤزلر ایشلتمه سیدین ، داها چوخ خوشوما گلردی،” – قیز دئدی. ” هئچ گرگمز ائله یاراماز سؤزلر ایشلنسین.”

” سنجه من بونا نه آد قویمالی ایدیم؟”

” لازیم دئییل اونا آد قویاسان. هئچ ده مجبور دئیلسن اونو آدلاندیراسان.”

” ایشین آدی بئله اولمالیدیر.”

” یوخ،” – قیز دئدی. ” بیز بیر چوخ شئیدن یارانمیشیق. سن بونو بیلیرسن. سن اوندان چوخ فایدالاندین.”

” بونو بیر داها سؤیله‌میه احتیاج یوخدور.”

” آخی بو هر شئیی سنه آچیقلاییر.”

” قوی اولسون،” – کیشی دئدی. ” قوی بئله اولسون.”

” سنجه هر شئی سهودیر. بیلیرم. هر شئی سهودیر. آمما من قاییداجاغام. سنه دئدیم کی، قاییداجاغام. من همن قاییداجاغام.”

” یوخ، بئله دئییل.”

” من ، شوبهه سیز قاییداجاغام.”

” یوخ. سن قایتمازسان. منیم یانیما گلمزسن.”

” گؤررسن.”

” هن،” – او، دئدی. ” ایشین پیس یانی بودور. گومان کی، سن بو ایشی گؤررسن.”

” البتته کی،”

” اوندا باخاریق.”

” دوغرودانمی؟” قیز بونا اینانا بیلمیردی، آنجاق سسیندن سئوینج یاغیردی.

” باخاریق ،” سسی اؤزونه چوخ غریبه سسلنیردی. او، قیزا باخیردی، آغزینین حرکتلرینه ، انسه سینین سوموکلرینه، گؤزلرینه و آلنی اوستونده بیتن ساچلارا ، قولاغلارینین اینجه لیگینه و بوغازینا یاخشی باخیردی.

” اینانمیرام. سن چوخ  جانا یاتانسان،” – قیز دئدی. ” سن منه چوخ مهریبانسان.”

” اونداکی قاییتدین ، منه هر شئیی دانیشارسان.” سسی چوخ غریبه سسلنیردی. او، سسینی تانییا بیلمدی. قیز تئز اونا باخدی. او، نه ایسه یه قاپانمیشدی.

” سن ایسته ییرسن کی ، من گئدم؟” – قیز جیدی بیر سسله سؤروشدو.

“هن،” – کیشی جیدییتله  دئدی. ” همن گئت.” سسی داها أوولکینه اوخشامیردی، آغزی برک قوروموشدو. ” لاپ ایندی.” – او، دئدی.

قیز قالخدی و سرعتله کافه دن چیخدی. او دؤنوب آرخاسینا ، اونا باخمادی. کیشی اونون گئدیشینی سئیر ائتدی. او ، آرتیق همن کیشی دئییلدی؛ قیزین گئتمه‌سینی آغزینا گتیرن کیشی. او ، ماسادان قالخدی ، ماسا حئسابی ألینده پئشخانا ساری گئتدی.

” جئیمز، من آرتیق باشقا بیر کیشی اولموشام. ” – او ، کافه چی یه دئدی. ” منده سن آرتیق باشقا بیر آدامی گؤرورسن.”

” بلی ، آقا.” – جئیمز دئدی.

” خیانت،”  قاراشین گنج دئدی.” چوخ غریبه بیر شئیدیر، جئیمز.” او قاپیدان ائشییه باخدی. قیزی خیاباندا آشاغی ساری گئدیشینی  گؤروردو. گوزگویه باخاندا ، گؤردو کی، دوغرودان دا باشقا بیر آدام اولوبدور. پئشخاندا اولان ایکی کیشی اونا یئر آچدیلار.

” سیز دوغرو دئییرسینیز، آقا.” – جئیمز دئدی.

ایکی آدام داها دا یانا چکیلدیلر کی، او یاخشی راحات اولا بیلسین. گنج کیشی پئشخان آرخاسیندا اولان آینادا اؤزونو گؤزدو.” جئیمز، من کی، دئدیم داها باشقا بیر آدام اولموشام. ” – او، دئدی.  گوزگویه باخاندا داها دا بونا چوخ ایناندی.

” سیز گومراه گؤزونورسوز ، آقا،” – جئیمز دئدی. ” دئمک کی، یاخشی بیر یایی باشا چاتدیرمیشسینیز.

ایضاح:

بو أثر آشاغیداکی قایناقدان چئوریلیبدیر:

Ernest Hemingway , the short stories of Ernest Hemingway, NY Charles Scribners Son  publication, 1966, p.397