کنده گیردیم، باشیم اوسته
غم قارتالی قاناد گردی.
عنوانلاری خبر آلدیم
کدر منه یول گؤستردی.
خاطیره لی کوچه لرده
قالانیب داشلار، کسک لر.
باخاندا اوچوق ائولره
گؤزه سوخولور دیرک لر.
یاشلار توزا قاریشیبدیر
غم بویاقلی یاناقلاردا
خاطیره لر قویلانیبدیر
دارماداغین اوتاقلاردا.
اوشاقلارین کیتابلاری
یئل اؤنونده واراقلانیر
حسرت لرین داراغییلا
خیال ساچیم داراقلانیر.
توزاناقلار آت چاپدیریر
غم دؤنگه لی کوچه لرده.
هر آددیمدا راست گلیرم
نئچه حسرت، نئچه درده.
آرزیلارا دومان چؤکدو
دیلک لره دولو دوشدو.
حاییف، بو کنده نیسگیلین
یامان گونده یولو دوشدو…
«عزیزیم باجا باجا
نه گلدی باجاباجا؟
کندی گؤرنده اولدی
اوره یم باجا باجا…»
