من چه قدخوشبختم!
رقیه کبیری
روان‌شناس دؤهتوروم دئدی: «هر شئی تلقیندی. اؤزون اؤزووه تلقیین ائلییه‌جاخسان»
دئدیم: «تلقیح یا تلقین؟»
قاشلارینی یوخاری چکیب دئدی: «مگر روح- روان واکسندی تلقیح ائلییه‌سن؟ ت َ ل ق ی ن… تلقین!»
– «اولمایان بیر شئیی نئجه تلقین ائله‌ییم آخی؟!»
– «تلقین، تیکرارینان اولار. نه قدر چوخ تیکرار ائله‌سن بیر او قدر ذهنین تئز قبول ائلر.»
دئدیم: «خانیم دؤهتور، بعضی واختلار وار کی، نرود میخ آهنین بر سنگ… ، أییلَر آمما داخیل اولماز.»
دئدی : «اَه ه ههههه، من دئیرم ألیف، سن دئیرسن ب، سن ده مادّی عنصرلری آت قیراغا گؤراخ» سونرا ألینی قویدو گیژگاهینا، دئدی: «بورانی گؤروسن، بورا فقط تلقین ایش وئرر.»
دئدیم: «خانیم دؤهتور،بیر فیلسوف وار، دئییب الیف یانی ائله همان ب دی»
خانیم دؤهتور حیرصیندن پؤرتوشدو. عصبانیت ایله دئدی: «او فیلسوف دا غلط ائلییر من‌نن.»
خانیم دؤهتورون عکس‌العملینه توموخدوم. او ایسه اؤزونو أله آلیب، دئدی: «دئییرم یانی الیف‌نن ب‌یین یئردن گؤیه فرقی وار. فیلسوف دی دا، دئییب، دئمه‌میش.»
دئدیم : «اؤلوب، ۱۷-جی قرنده اؤلوب»
ساعاتینا باخیب، دئدی:« ۴۵ دقیقه ویزیت واختین قورتولدی. آمما منه دئمه‌میشدین ها بو جور مزخرفاتدا اوخویورسان. اونا گؤره دا ائله بئینین داش کیمدی دا!»
قول ساعاتیما باخدیم. هله ۴۵ دقیقه تامام اولمامیشدی. حیس ائله‌دیم خانیم دؤهتور آز قالیر داشسین. آیاغا قالخدیم. او دا یئریندن قالخیب، ألینی منه ساری اوزالدیب، گوله- گوله دئدی: «منیم سؤزومه باخ. لاپ ائله ایندی مطبدن چیخدین، گئت بیر دنه «من چه قد خوشبختم» آل، گونده ۲۰- ۳۰ دفه قولاق وئر، اوخو، اونون هاواسیینان اوینا، گؤروه‌جکسن، نه قدر امید به زندگی سنده آرتاجاق!»
گؤزلریم آز قالدی تپه‌مه چیخسین. دئدیم: «مگر ساتیرلار؟»
دئدی: «ائشیتمه‌میسن؟»
مات مات اوزونه باخدیم. خانیم دؤهتور بیردن بیره أل- قولونو اوینادا- اوینادا باشلادی اوخوماغا: «همه چی آرومه، من چه‌قد خوشبختم…همه‌چی آرومه… من چه قد خوشبختم…»
خانیم دؤهتورون احوالینا دوداغیم قاچدی. دئدی: «گؤردون، ایندیدن سنه تاثیر ائله دی باااا…» سونرا ادب- ارکانلی دؤهتورلر کیمی ألیمی سیخیب، اتاغینین قاپیسینا جان منی قارشیلادی.
مطب قاپیسیندان چیخاندا اؤزومدن یاشلی بیر خانیم، اینتظار اتاغیندا ناقّیشلی گئدیردی. یاشلی بیر کیشی اونون قولوندان توتوب دالبادال تیکرار ائلیردی: «نازیم، گؤزلیم، بوردا یوخ کی، ساخلا اؤز حیطیمیزه، بورا دؤهتور مطّبیدی آخی…»
اؤز- اؤزومه دئدیم: «شوکورلر اولسون کی نه نازام نه ده گؤزلم. لاپ ائله بو دقیقه‌دن، تلقینی باشلییاجاغام».
سی‌دی ساتانلارین بیر به بیریندن «من چه قد خوشبختم»ی سوروشا- سوورشا آبرساندان ساعات مئیدانینا ساری یولا دوشدوم.
– «آغا، من چه‌قد خوشبختم واریزدی؟»
– «تازا قئیم دی؟»
-«آغا، من چه‌قد خوشبختم واریزدی؟»
– «هله سینمالاردا، سی‌دی‌سی ده بویون صاباح چیخار…»
-«آغا، من چه‌قد خوشبختم واریزدی؟»
– «بویون آخشام یئتیشر. صاباح گل وئریم.»
ساعات مئیدانیندا بیر سی‌دی‌ساتان توکانا گئچدیم. یاشا دولموش بیر کیشی عصبانیت ایله تئلفوندا دانیشیردی :«کیم دئییر دولمییاجام، بابا سن کی یئددی آییلیخ دَییلدین! سن اؤل ایکی گون سورا حسابیندادی. سن اؤل دئدیم… »
منی گؤرجک سؤزونو کسیب دئدی: «هن نمنه ایستیسن؟»
دئدیم: «من چه‌قد خوشبختم واریزدی؟»
دئدی: «قادام خوشبخت لییه‌ده، خوشبخت‌لیین جد آبادینا دا…» مجال وئرمه‌دی من سؤزونون جوابینی وئریم. اوجا سس‌ایله دئدی: «خئیر، یوخوموزدی، بویور خوش‌گلدین!»
کور- پئشمان توکاندان چیخدیم. سسی خیابانا جان گلیردی: «بابا سنه دئمیرم کی، مشتری‌‌یه جاواب وئریرم.»
یورقون آرقین، باغ قاباغیندا بیر پاساژا گئچیب، باشیمی اوزالتدیم بیرینجی توکانا. توکانچی، جوان بیر مشتری‌‌له دانیشیردی: «آغا، من چه‌قد خوشبختم واریزدی؟»
یاشلی توکانچی عینکینی بورنونون اوجونا چکیب، آشاغیدان یوخاری، یوخاریدان آشاغی منی آنالیز ائله‌ییب، دئدی: «حاج‌خانیم، پیس ایشدی! سنین یاشینداکی خانیملارین یئری ختم‌أنامدی، قرائت جلسه‌لریدی، پیس ایشدی حاج‌خانیم، پیس ایشدی!»
جوان اوغلان گوله- گوله دئدی: «خانیم، یوتیوبدا وار. یازجاقسان من چقدر خوشبختم…»
آبرساندان باغ قاباغینا پیادا گلدیییمین یورقونلوغو قالسین بیر یانا، توکانچی‌نین «پیس ایش» دئمه‌یی صبریمی داشیتدی. دئدیم: «قادام تلقینه ده، خوشبخت‌لییه ده، یو تیوبا داااا»
توکانچی، جوان اوغلاندان سوروشدو: «بَه بو نییه بئله ائلیر؟ شانسیما باخ هاااا»
مهر آیی- ۱۳۹۲
ایکینجی ویراست: ۱۳۹۵٫۱٫۱۸
