گؤر نئجه قاریشیب قانیم قانینا
سن آلیشان زامان من ده یانیرام.
نه اولار، منی ده چاغیر یانینا
اؤزوم گلمه‌ییمه چوخ اوتانیرام.
هر گئجه، هرسحر، هرآن نغمه‌ده
سنی آختاریرام، آراشدیریرام.
سنسیزم گؤزه‌لیم، قارا دخمه‌ده
آدینی کاغیذدا یاراشدیریرام.
آدیندان نه ایسه تاپیر تسللی
منیم بو چیرپینان، دؤین اوره‌ییم.
دویغو قانادلارین آچیر عمللی
اوجالیر گؤیلره آرزو- دیله‌ییم.
ایندی چاتماییرسا الیم الینه
خیالینلا آنجاق یاشاییرام من.
سن ده بو نغمه‌نی گتیر دیلینه
نغمه یوخ، بلکه‌ده او سن اؤزونسن!
سن منی تکجه یوخ، اؤزونو سسله
منسیز کیمسه سنی سسله‌مز داهی.
کؤنلونده بیر آنلیق «چاپار»ی بسله
اونون توتارلی‌دی یاندیران آهی.
تبریز . آذر آیی ۱۳۶۵
