منه دیل یوخ،
دیلسیزلییی اؤیرهدینیز!
منه دئیین معناسینی –
اوغرون – اوغرون باخیشلارین.
منه دیل یوخ،
ساده –
بنیز سرگیسینده
اؤیرهدینیز باخیشلارین ناخیشلارین!
دئیین نهدن تاپیلیبدیر
بیر لال دوران قیافهده –
او باخیشلار؟!..
دئیین نهلر دئییر منه –
بو گون دیلسیز بو ناخیشلار؟!..
کیلیدلی بو اسرارین قاپیلاری.
آچین منه بو یوللاری …
توتون منیم اللریمدن –
چکین داشلی – قوملو یولا!
آچین منه بو یوللاری،
هرنه اولور
قویون اولا!!!….
آنجاق منه
دیلسیزلییی اؤیرهدینیز!
دئیین دیلسیز دانیشیقلار
هانسی دیلده معنا تاپار؟!..
من بیر کیتاب اوزهرینده دایانمیشام،
معمادیر باشدان – باشا!.
گؤز حرفیندن گاه آغیزا،
گاه یاناغا،
گاهدا قاشا –
دوشور گؤزوم.
دوشونمورم معناسینی
بونلارین من داها اؤزوم!
من بیر کیتاب اوزهرینده دایانمیشام،
بیر انساندیر
– داش آبیده –
هئیکلیندن اورهییمه
میلیون – میلیون ایبهام هوپور!…
تمنالی باخیشیندان
وجودومدا –
عصیان قوپور.
نهلر دئییر،
نهدن دئییر،
دویانمیرام سؤزلرینی؟!
ترجمانسیز باشا دوشوب،
قانانمیرام –
ایکی ساکیت گؤزلرینی ….
منه دیل یوخ،
دیلسیزلییی اؤیرهدینیز!
ساده –
بنیز سرگیسینده
بو باخیشلار،
نهدن بئله یاپیلیبدیر؟!..
بو دیلسیز دیل ،
هانسی گوندن،
نهیه گؤره ؟ –
دئیین نهدن تاپیلیبدیر؟!…
کیمه آسان،
کیمینه ده چتین گلیر –
بئلهسی دیل!…
دئییرلر کی،
هر زماندا – هر مکاندا،
باشا دوشموش اونو آنجاق
هر بیر نسیل.
آمانیمدیر آی نسیللر،
منه دیل یوخ،
دیلسیزلییی اؤیرهدینیز!