دئییردیم کی گلر بیرگون
اوتوراریق اوز – اوزه
دیز – دیزه!.
سیقارئت ائشه‌ریک،
سؤز دانیشاریق …

آند وئرمیشدیم گلر زامان،
یوللاریندا سره‌جه‌یم –
نیسگیلیمی قالاخ – قالاخ،
حسرتیمی اتک – اتک.

آند وئرمیشدیم گلر کیمی،
دردلریمی دئیه‌جه‌یم بیرر – بیرر
اولدوغومدان
ایندییه‌دک …

آنجاق گلدی،
اوتوردوق اوز – اوزه،
دیز – دیزه،
گؤز – گؤزه؛
سیقارئت توستوسوندن
اورتالیقدا حیصار سالدیق.
تکی . . . نسه –
دانیشمادیق!.
بو حیصارین آرخاسیندا
تومموش
قارا
آغیر هئیکل؛
چؤهره‌سینده
ایبهام دولو بیر وارلیغین سوسغون سسی.
سیقارئتین توستوسونده آرقاشلانان
خیشیل – خیشیل،
خش نفه‌سی.
آنلیندا بیر “قیریش” آدلی قالین کیتاب،
ماراقلانیر گؤزلریمده؛
جیزگیلری سطیر – سطیر اوخوناراق،
واراقلانیر گؤزلریمده.

جیغیلدانیر
قیغیلدانیر بیر کؤرپه تک؛
گاه غم وئریر،
گاهدا سئوینج اتک – اتک،
سونرا اؤلور !!…

بیر اوشاقدیر جیغیل- دجل؛
گاه آتیلیر،
گاه توتولور،
سونرا اؤلور!…

یئنی یئتمه بیر کیمسه‌دیر؛
نه گؤیلره،
نه ده یئره سیغا بیلمیر؛
همی دئییر،
هم دئیینیر،
سونرا اؤلور!…

گنج‌دیر،
جوان؛
قان چاناغی گؤزلرینده.
سؤزلریسه،
ایتی – ایتی قیلینج کیمی
بیچیر – کسیر؛
هر بیر نه‌یه زیلله‌نیرسه،
ظولوم – ظولوم،
زاغ – زاغ اسیر،
سونرا اؤلور!…

بیر جانمیش‌سا،
نئچه جانا بؤلونوبدور ایندی بو آن.
هئی زوغ آتیب چوخالمیشدیر زامان – زامان.

کؤرپه اوشاق
یئنی یئتمه جاوان… جاوان.

نئچه دفعه اولوبدورسا،
نئچه دفعه اؤلوب هامان.
قیغیلدانیب
جیغیلدانیب
آتیلیب
توتولوب
قورتولوب
سونرا اؤلوب!!…

بیر صحیفه،
بیرجه جیزگی اوخوموشام،
” قیریش ” آدلی بو کیتابدان.
سون جیزگیلر یامان آغیر نیسگیللی‌دیر،
حسرتلی‌دیر.

بئله دئییر –
سیقارئتین توستوسونده آرقاشلانان
خشیل – خشیل
خش نفه سی:
آند وئرمیشدیم دئیه‌جه‌یم
هر بیر نه یی.
آند وئرمیشدیم چاتدیراررام،
هر بیر سسی .

دئینمه‌دیم؛
سوسوب قالدیم.
قیریشلاردا ،
جیزگیلرده –
یامان دالدیم ! . . .
تهران – ۱۳۷۸