ائو بوغوق آخشام الیندن داریخیر
تن بوگون تک کی داریخمیش اوره‌ییم.
«بیر چراغ!» – دیندی آتام
گئجه دولدو گئجه‌دن
من دئدیم اؤز اؤزومه، کئچدی بیر گون یئنه ده،
چکدی بیر آآه آنام
-قاییدار تئزلیکله.
بیر بولود آستا سوزوب گؤزلریمه
سونرادان اویقویا دالدیردی منی.
کیم ساناردی بو قده‌ر،
بیر بئله درد
خیرداجیق او اوشاغین کؤنلونون آردیندا پوسوب؟!
هن، او گون کیمسه گئده‌ر اولسایدی
اینانیردیم من اونون دؤنمه‌گینه؛
آنلامیردیم هله من «هئچ وده»نین آنلامینی
سن نییه بس گئرییه دؤنمه‌دین هئچ؟
آه آی بختی اوغورسوز کلمه
آلیشانمیر اوره‌ییم سنله هله
بیر بئله ایل کئچه‌رک من هله‌ده-
تیکمیشم یوللارا گؤز
گله آه بلکه ده ایستکلی‌لریم!
دقت: هوشنگ ابتهاج(سایه)نین «تاسیان» آدلی شعرینین ترجمه‌سی. «تاسیان» گیلکی بیر سؤزدور.
