گون باتماقدادیر. باییردا کولک اسیر. من داریخیرام… آذر آیی اردبیلده هاوالار دلیجه‌سینه دولاشیر، قاپ-باجانانی دؤیجله‌ییر، نسه دئمک ایسته‌ییر، پیچیلتی ایلا باشلاییب، وویولتویا کئچیر…بو گون اییرمی بیر آذر آخشامی‌دیر. داریخمالاریم منی راحات بوراخمیر. ائوده وورنوخورام، جانیما قور دوشوب. باییرا چیخماق ایسته‌یی ایله اشکافی آچیرام. پالتارلاریمین ایچینده سورمه‌ای پئنجک-شالوار گؤزومو اوخشاییر. اَینیمی دَییشیب، آغ کؤینک و پئنجک-شالواری گئییب، جورابلاری آیاغیما تاخیرام. گوزگو قاباغینا کئچیرم: «اعلا! قالستوک دا وور!» دوشونوب، قالستوکلارین ایچیندن قیرمیزی قان رنگینده اولان قالستوکو گؤتوروب، بوینوما سالیرام. اوتاقدان چیخاندا خانیم: «خئیر اولا، گؤروشه، توی-بایراما گئدیرسن؟» سوروشور. «چوخداندیر ائودن چیخمامیشام، اؤره‌ییم سیخیلیر، بیرآز هاوا دَییشمک ایسته‌ییرم، سنده گلسن، یاخشی اولار.» دئییرم.
خانیم بیر آلتدان-یوخاری منی سوزه‌رک:«یوخ من گله بیلمرم. منیم گؤروله‌سی چوخ ایشیم وار. پالتو-بؤرک یادیندان چیخماسین، باییردا سویوقدور» -دئییب، اوتاقدان پالتو و بؤرکومو گتیریر. پالتو و بورکو خانیمدان آلیب، تشککورومو بیلدیریب، باییرا چیخیرام.
کوچه خلوت‌دیر. گئت-گل چوخ آزدیر. هاوا اوزومه دَیدیکده، سانجی بوتون دریمی آلیر. شرفیمی گؤزوم گؤره بیله‌جک قدر اوزومه چکیرم. انسانلار قاچا-قاچدادیر، ماشینلار شوتویورلر. منسه تمکینله یولوما داوام ائدیرم. ائله‌بیل سویوق منه یوخ، من شاختایا مئیدان اوخویورام.(بلکه‌ده آلتین سونرا چکه‌جه‌یم.) کوچه و خییاوانلاری آرخادا قویوب، شهری دولاشماقدایام. بیردن ججین قبریستانلیقینا چاتیرام. یادیما دوشور کی، توکل دایی بورادا باسدیریلیب. قبریستاندا هئچ کیم گؤرونمور. قبریستانلیغا کئچیب، توکل دایی‌نین قبرینی تاپماقدا چوخ چتینلیک چکمیرم.
***
توکل دایی‌نی اوشاقلیق ایللریندن تانییردیم. علاقه‌میز یوخ ایدی. او منی بلکه‌ده تانیمیردی. زامان دولاشدی، خوشبختلیکدن طالع ائله گتیردی کی، من عایله قوروب اونونلا قونشو اولدوم. اونون اوغلو ایلا یاخین دوست اولدوق و بو دوستلوق منی توکل دایی‌یا یاخینلاشدیردی. من اونون دونیا گؤروشونه وورولدوم، ائله اولدو کی، بیز آرتیق تانیش یوخ، یاخین بیر سیرداشا چئوریلدیک. بوش واختلاریمدا اونونلا بیر یئرده اولماقدان بؤیوک لذت آلاردیم. توکل دایی نرد اویونونو چوخ خوشلایاردی و منیم نرد اویناماغیمی دا بَیَنردی. تعطیل گونلری ساعاتلارلا نرد اویناییب، حیاتدان لذت آلاردیق. تأسسوفله بو سارسیلماز انسان دوخسان دؤرد یاشیندا حیاتا وداع دئییب و منی سیرداشسیز قویدو.
***
قبریستان سایخین‌دیر، هردن آرا-بیر خییاواندان کئچن ماشینلار سوکوتو پوزور. قبیر داشینی توز-تورپاق باسیب. اطرافا بویلانیرام. بیرآز کناردا سو قیرانتی وار. سو قیرانتینا یاخینلاشیرام، قیرانتین کناریندا بوش سو قابلاری وار. بیر نئچه‌سینی دولدوروب، قبیر داشینین اوستونه بوشالدیرام. یئنی‌دن قابلاری دولدوروب، قاییدیرام. یاواش- یاواش سولاری بوشالدیب، داشی سیغاللاییرام. داشین اوزه‌ری تمیزله‌نیب و داش یازیلار آیدین اوخونور. «روحون شاد کیشی!» دئییب فیکره دالیرام.
***
قبیر باشیندا دایانمیشام. سئحیرلنمیش کیمی‌یم. بیر قول بوینوما ساریلیر. دؤنوب باخاندا توکل دایی‌نی یانیمدا گؤرورم.
«سالام دایی، نئجه‌سن!» -اوره‌ییمدن کئچیر.
کیشی بیر آلتدان یوخاری منی سوزه‌رک «خئیر اولا، گؤروشه گئدیرس؟» – سوروشور.
«دایی اؤره‌ییم توتولوب، داریخیرام.»
«اولان ایشدیر اوغول!»
«یوخ دایی! من چوخ داریخیرام.»
«سن همیشه تلسکن اولموسان، داریخما! هر شئی یولونا دوشر.»
«ساغ اول دایی! منه همیشه اؤرک-دیرک وئریرسن.»
«بو نه گؤرکمدیر؟»
«نه‌یی نظرده توتورسان؟»
«سورمه‌ایی پئنجک-شالوار، آغ کؤینک، قیرمیزی قالستوک…»
«هه… دایی داریخاندا بئله گئیینیرم. یادیندادیر… سن فریدون حاخدا دانیشاردین، اونون سارسیلماز اراده‌سیندن، ووقاریندان، اؤلومه مئیدان اوخوماسیندان. بونلارین هامیسینی سن منه اؤیره‌تمیسن. یادیندادیر دایی… نرد ده الین گتیرمه‌ینده، (یول وئر بیزه زنجان چایی / بیز تهرانا گئتمه‌لی‌ییک) اوخویاندان سونرا زرلر سنین ایسته‌یینله دوشردی و من اودموش الی اودوزمالی اولاردیم… دایی داریخمیشام. سنین اوچون داریخمیشام، او گونلر اوچون داریخمیشام…»
تلفونون زنگینه سئحیرلی دونیادان آییلیرام. نقدر اؤز-اؤزومله دانیشمیشام، بیلمیرم. حیات یولداشیمدیر. «بو سویوقدا هاردا قالمیسان، سویوقلارسان، ائوه دؤن» «گلیرم» -دئییب یولا دوشورم….