درس کیتابینی
میز اوسته آتدی؛
معلم دئدی:
«درس سونا چاتدی.
آنجاق بو گئجه
تکلیفینیز وار؛
صاباح سَحَره
چوخ ایشینیز وار.
دئدیییم درسدن
اون کلمه سئچین،
اونلاری گؤزه‌ل
دفتره کئچین!
سونرا بیر داها
درسی اوخویون،
هر کلمه‌یه سیز
جومله توخویون!
تکلیفینیزین
جایزه‌سی وار
چالیشان‌لارین
هدیه‌سی وار…»
قاییتدیم ائوه
کیتابی آچدیم؛
بیر داها یئنه
مات قالیب، چاشدیم.
آنلامیردیم من
درسین هامیسین؛
دوشونوردوم تک
بلکه یاریسین.
آتام‌لا- آنام
هر زامان من‌له
دانیشیب ائوده
باشقا بیر دیلده.
بیر آز چالیشیب
اون کلمه سئچدیم،
سونرا اونلاری
دفتره کئچدیم.
فیکرلشه‌رک
او اون کلمه‌یه،
چالیشیردیم کی
چؤنسون جومله‌یه.
حتی بیر جمله
قورا بیلمه‌دیم؛
بو تاپماجانی
یورا بیلمه‌دیم.
شوبهه‌لی ایدیم
سوندا نئیله‌ییم!
یادیما دوشدو
ائوده کی دیلیم.
سورعتله یازدیم
هر اونون بیردن،
اولسا جایزه
منیم‌دیر حتمن.
صاباح کیلاسدا
منتظر قالدیم؛
یوموب گؤزومو
خیالا دالدیم:
«معلم گلسین
دفتره باخسین،
بیر گؤزل میدال
دؤشومه تاخسین!»
گلدی معلم
دوردوق آیاغا؛
باشلاندی کیلاس
هَمَن سایاغا.
آچدیم دفتری
اونو گؤزله‌دیم؛
نوبه‌م چاتینجا
دؤزوب، ایزله‌دیم.
باخدی دفتره
دایاندی، تومدو؛
اوخویاراق او
فیکیره جومدو.
گؤزله‌ییردیم کی
آلقیشلانام من؛
قیشقیریب، دئدی:
«آنلامازسان سن!»
جیردی دفتری
اوستومه آتدی،
خَیال‌لاریمی
بیر- بیره قاتدی.
سونرا او دئدی:
«باجاریغین یوخ؛
دور چیخ ائشییه
سوچون چوخ‌دور، چوخ!»
ایندی اون گون دور
دورورام بوردا؛
فیکره دالیرام
ائلیمه، یوردا.
اوستونلوک یوخدور
درس‌ده، بیلیم‌ده؛
گره‌ک اوخویام
آنا دیلیم‌ده.
