(ایتیمیز قورد اولالی بیز ده قاییتدیق قویون اولدوق،
ایت‌یله قول- بویون اولدوق)
«اوستاد شهریار»

زاهدین امریله ویران قویدولار مئیخانه‌نی،
قیردیلار مئی کوپ‌لرین، سیندیردی‌لار پیمانه‌نی.
محفلِ عشّاق اولدو چون یاساق عاشیق‌لره،
ائتدیلر خاموش شمعی، در به در پروانه‌نی.
قوش‌لارا هرکیم تله قورسا او دامه دن سپر،
بیز گرفتار اولدوق اول دامه کی یوخموش دانه‌سی.
چون حقیقتدن قیریلمیشدیق اونونچون بیلمه‌دیک-
دولدورارلار بئینینه قانمازلارین افسانه‌نی.
حقّی‌دیر افسانه‌لرله دلخوش اولموش میللتین-
الدن آلسین‌لار تئلین، لطف ائیله‌سین‌لر شانه‌نی.
بیز وطن عاشیق‌لری ایندی وطنسیز کس‌لریک،
غربت ائتمیش‌لر آتامیزدان قالان کاشانه‌نی.
«ایت‌له اولدوق قول-بویون ،اولدوق قویون» سن سؤیله‌دین
«شهریار»ا قانمادیق بو صؤحبت شاهانه‌نی.
یئرسیز اولدو سؤزلرین، پوزدون تغزّل قایداسین،
صؤحبت آچ مئی‌دن «هریزلی» وصف قیل جانانه‌نی.
هریس ۱۴۰۰/۰۷/۲۸