گؤزلویونو ایتیرندن
مؤحتاج قالدی الینه؛
ایتیلتدی قولاغین
گوج وئردی دیلینه.
الینده دیندیردی معنالارین دوغولدوغونو
قولاغیندا سسلهدی هر بیر شئیین نه اولدوغونو.
هر زامان
بیر آددیم یوبانارکن
جواب قوپدو دیلیندن.
گؤزلویونو ایتیرندن
رنگلر ده دهییشیلدی
هاوا دا توتولدو؛
نه قارشیدان گلن-
بیر تبسسوملونون شیرینلییینی داددی
نه حیات گؤزللیییندن حظ آلدی.
چؤهرهسینه چن چؤکدو-
دوستلارین، تانیشلارین،
دادی قاچدی یولداش دیلیندن قوپان آلقیشلارین.
یاشادی گؤزلوکسوز؛
هر شئیی
بئینینین بیر بوجاغیندا
خاطیرهلردن آسدی،
اورهیینی گؤزلریندن قوسدو.
مرداد ۱۴۰۴ – تهران