بو یئرده بنی آدم . . . / حبیب فرشباف
سسلندیرن: کبری میرحسینی
بیر خلوت کوچه‌نین اورتاسیله، آریق اوجابویلو بیر کیشی عصاسینی گؤیده فیرلادا- فیرلادا گلیر. اونون عصاسی‌لا بیرلیکده، گولدانی بؤرکونون قیرمیزی قوتازی و ییرتیق- یاماقلی اوزون آرخالیغی‌نین اتک‌لری ده توولانیر.
او یاخینلاشدیقجا یوغون سسی آیدین قولاغا چاتیر:
– منم بهلول-ی داننده، منم بهلول-ی دیوانه، منم…
یولدان اؤتن پییادالارین کیمیسی دایانیب، حئیرت ایچینده اونا تاماشا ائدیر؛ کیمیسی ده اونون عئیبه‌جر گؤرکمیندن قورخا- قورخا دووار دیبینه سوزولوب، گؤزون اوندان گؤتورمه‌دن، سورعت‌لی آددیملارلا اوندان اوزاق‌لاشیر.
بهلول هئچ بیر کسه توّجؤه ائتمه‌دن یولونا داوام ائدیر. بو آن چلیگینی یئره دؤیه- دؤیه اونا یاخینلاشان بیر قوجا کور کیشی، بیردن بهلولون گؤزونه ساتاشیر.
بهلول سورعت‌له دووار دیبینه چکیلیب، قوجانین یولونون اوستونده دایانیر. کور اونا یاخینلاشارکن، بهلول تئز جیبیندن بیر قیزیل سیکّه چیخاریب اوجادان سسله‌نیر:
– آی گؤزلو قارداش! آللاه سنه کؤمک ائله‌سین، آل بو سیکّه‌نی بیر باخ گؤر دوغرودان دا سیکّه‌دیر، یا یوخ؟
قوجا بو سؤزلری ائشیدرکن، تئز چلیگینی قولتوغونا ووروب، دیک یئرینده دایانیب ساغ قولاغینی سس گلن طرفه چئویریر. بهلول بو عملی قوجادان گؤرن کیمی یئنه سؤزلرینی تکرارلاییر:
– آی گؤزلو قارداش! آللاه سنی گون ایشیغینا حسرت قویماسین، آل منیم بو سیکّه‌می بیر یوخلا؛ قوی لاپ آرخایین اولوم.
کور، هر ایکی الینی قاباغا طرف اوزالدیب، سسه طرف یاخینلاشاندا، بهلول فؤورن الینی اوزالدیب، اونون الینی توتوب، سیکّه‌نی اونون اووجونا قویوب، دایانیر. قوجا سیکّه‌نی ایکی بارماغی‌نین آراسیندا سورتوب یوخلادیقدا، اوره‌یی گوپ- گوپ دؤیونمه‌یه باشلاییر. آخی او سیکّه تانیماقدا هئچ زامان یانیلمامیشدیر.
قوجا فورصتی فووتا وئرمک ایستمه‌دن، تئز ایکی آددیم دالی چکیلیب، سس‌سیز دووار دیبینه یاخینلاشماق ایسته‌ییر.
بونو گؤرن بهلول اونو سسله‌ییر:
– آی گؤزلو قارداش! منیم سیکّه‌م نئجه سیکّه‌دیر؟ بس ندن دانیشمیرسان؟
کور قوجا بیر نئچه آددیم دا سس‌سیز آرخایا چکیلیب، دووار دیبینه قیسیلیر. یئنه بهلول:
– آی گؤزلو قارداش! بس ندن جاواب وئرمه‌ییرسن؟ بیر دیء گؤروم سیکّه‌م نئجه سیکّه‌دیر آخی؟!
کور جینقیرینی چیخارتمادان، نفسینی اوغورلاییئب دایانیر.
بهلول:
– آی گؤزلو قارداش! بس سن هارا گئتدین؟ منه بیر جاواب وئر گؤروم!- دئسه ده، یئنه قوجا کور ساکیت- ساکیت دایانیر. بو دؤنه بهلول اونو هده‌له‌ییب:
– آی گؤزلو قارداش! منیم سیکّه‌می وئرمه‌سن، باخ داش آتاجاغام ها! دئیه- دئیه، بیردن یئردن بیر داش گؤتوروب، قوجایا یاخینلاشیب، داشی اونون بؤیروندن ووروب دایانیر.
کور، داشین ضربه‌سیندن نیققیلداسا دا، داشین اونا توخوندوغونو تصادوفی ظنّ ائدیب، موطلق سسینی چیخارماق ایسته‌میر.
بهلول بو احوالاتی سئیر ائده‌رک، سس‌سیز- سس‌سیز گولومسه‌ییب یئنه سؤزه باشلاییر:
– آی گؤزلو قارداش! منیم سیکّه‌می وئرمه‌سن باخ یئنه ده داش آتاجاغام ها!- دئییب، یئنه اییلیب یئردن بیر داش گؤتوروب، نه گوجو وار قوجانین قابیرغاسیبنا گوبسه‌ییر.
کور داشین ضربه‌سیندن ائی وای دئییب، تئز سسینی کسیرسه ده آنجاق بو دؤنه داشین اونا توخوندوغوندان حئیرت‌لنیب بیرآز فیکره گئدیر…
بهلول ایچین- ایچین گولسه ده، یئنه توختاقلیلق‌لا سؤزه باشلاییر:
– آی گؤزلو.ٍقارداش! ایکی‌جه داش آتمیشام بیلمیرم سنه دییب، یوخسا یوخ؟ بونو بیلمیرم، آنجاق سنه دئییرم منیم سیکّه‌می وئرمه‌سن، یئنه داش آتاجاغام ها!- دئییب، یئنه یئردن بیر داش گؤتورور…
اوچونجو داش کورون قابیرغاسینا دیدیکده، او داها دؤزنمه‌ییب:
– ائی وای ننه، ائی وای! – دئیه- دئیه دیلی آچیلیر:
– گل آی قارداش! گل- گل اؤلدوم! گل آل سیکّه‌نی! واللاه سنین آتیشین کور آتیشینا بنزه‌میر! آی قارداش گل آل سیکّه‌نی، منی نییه اؤلدوروسن؟- دئییب، سیکّه‌نی بهلولا اوزادیر.
بهلول سیکّه‌نی آلیب، گوله –گوله یولونا داوام ائدیر:
– منم بهلول-ی داننده، منم بهلول-ی دیوانه. منم..
