ایشیق
چئویرن: ایشیق
ترجمه: ایشیق
سسلندیرن: ایشیق

از جمع یاران یکی کم شد
«غلامحسین فرنود» یار «صمد» و «بهروز» به ابدیت پیوست

با کمال تاسف و اندوه «غلامحسین فرنود» انسان فرهیخته، معلم وارسته، نویسنده و مترجم مردمدار و روزنامه‌نگار چیره‌دست آذربایجانی شنبه ۲۴ اسفند در سن ۷۹ سالگی جمع یاران خود را ترک کرد و به ابدیت پیوست.
«فرنود» بخشی از تاریخ جنبش روشنفکری آذربایجان و بویژه تبریز بود که برای پیشبرد مبارزه عدالت خواهانه و آزادی‌طلبانه با محوریت «صمد بهرنگی»، «بهروز دهقانی» و «کاظم سعادتی» در سالهای دهه ۴۰ شکل گرفت و جان‌های شیفته‌ای همچون «علیرضا نابدل» و «مناف فلکی» را گرد خود آورد که پای در راه عمل گذاشتند و جانفدای خلق شدند.
شخصیت فردی و نگرش اجتماعی «فرنود» در چنین محفلی شکل گرفت؛ در انتشار «آدینه مهد آزادی» پرورش یافت و در مبارزه با سیاهی و تباهی رژیم ستمشاهی پخته‌تر شد. به همین سبب نیز بود که تا آخر عمر با منش اجتماعی قابل احترام و با مدنیت تحسین‌برانگیز، پاسدار ارزشهای انسانی و آرمانهای بشری جمع یاران خود ماند و به دور از حاشیه‌سازی‌های مرسوم‌، فرهیختگی انسان متعهد را در زندگی خود نیز به نمایش گذاشت.
«فرنود» در چهار دهه گذشته نیز از جمله شخصیت‌های مرجع و مورد احترام ویژه جامعه ادبی و هنری آذربایجان بود. «آرش آزاد»، طنزپرداز معروف در باره وی چنین گفته است: «فرنود در بستری از دوران شکوفایی فرهنگی ایران ـ آذربایجان بالیده و به نسلی از روشنفکران و تحصیل‌کرد‌گان و هنرمندانی از جمله صمد بهرنگی و غلامحسین ساعدی و رضا براهنی و… تعلق داشته است که اعتقاد راسخ به توان فرهنگ بومی برای بازتولید فرهنگ ملی خویش داشتند و به شناخت جهان پیرامون این فرهنگ اهمیت ویژه‌ای می‌دادند؛ نسلی که هم و غم خویش را معطوف به گشودن دریچه‌هایی به جهان بیرون از این فرهنگ می‌کردند. نسل فرنود ویژگی‌هایی داشت که متأسفانه پس از آنان تکرار نشده است. صراحت در بیان دیدگاه و صداقت در ارائه‌ آن، جایگاهی به آنان داده که ایشان را از نسل پس از خود جدا کرده است. فرنود به باور خیلی‌ها زنده نگهدارنده و صد البته رونق‌دهنده‌ آن راه پرنشاط و خلاق بوده است. راز لذت‌بخش بودن هم‌نشینی و هم‌نفسی با فرنود هم، به اعتقاد من، همین است؛ چرا که ادبیات و هنر گریزگاهی است امن تا «غلامحسین فرنود»ها مراقبش هستند».
ما کوشندگان «ایشیق» – سایت ادبیات و هنر آذربایجان- درگذشت دور از انتظار استاد «غلامحسین فرنود» را به خانواده محترم ایشان، فرزندانش صبا و طاهر، جمع یارانش، جامعه ادبی و فرهنگی آذربایجان و مردم ایران تسلیت می گوئیم؛ یادش را گرامی می‌داریم و بر خاطره‌اش درود می‌فرستیم.

«ایشیق» – سایت ادبیات و هنر آذربایجان
۲۵/۱۲/۱۳۹۸

چاپ

4 پاسخ

  1. در سالهای چهل فرنود سبک جدید کتاب خواندن را در کلاس های انشاء به ماآموخت که تا انزمان سابقه نداشت. به هردانشاموز یک کتاب میداد و ماباید خلاصه داستان ان کتاب را به عنوان انشاء تحویل میدادیم ولی به اسانی قبول نمیکرد و میگفت یکبار دیگر کتاب را بخوان و خلاصه نویسی کن و باز یکبار دیگر… . او دنبال تشویق دانشاموز برای درک صحیح ودقیق از موضوع بود .در ان سال ها در کلاس اول دبیرستان در کلاس انشاء این روش تدریس بسیار پیشرفته بودو ما سالهابعد در دانشگاه هم بااین گونه مطالعه مواجه نشدیم .

  2. گل های بسیار ز کفم برده است باد
    اما من غمین گل های یاد هیچ کس را پرپر نمی کنم
    من مرگ هیچ عزیزی را باور نمی کنم

  3. وارسته ای به تمام معنی. معلم و استوره ای بی همتا که فقدانش شاید تا سالها احساس شود. خدا رحمت کند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

از جمع یاران یکی کم شد

ایشیق
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی

از جمع یاران یکی کم شد

ایشیق
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی

از جمع یاران یکی کم شد

ایشیق
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی