آیاق اوستو یازی‌لار
آلتمیش بئشینجی ایلده، آذر آیی‌نین اوتوزو، ایکیندی چاغینا بیراز قالمیش، او مشهور قاپی آچیلیب، منسه وثیقه قارشیلیغیندا آزاد بوراخیلدیم. او گونه کیمی تهرانی گؤرمه‌میشدیم. تبریزده‌کی ایش یئریمدن منی گؤتوروب، بیر آهو جیپ ماشینینا میندیریب، بیر ایکی ساعات حافظ خیابانینداکی بیر بینادا ساخلادیقدان سونرا بیر باشا تهرانا آپارمیشدیلار، گؤزومو گؤزلوکله باغلایینجا پایتخته چاتدیغیمیزی باشا دوشموشدوم.
ایل‌لردیر هر هانسی بیر ایدئولوژی چرچوه‌سینه گیرمه‌یه قارشی اولسام دا، او زامانلار سولچو بیر قروپون هواداری ایدیم.
او گون آیاغیمی او مشهور قاپیدان ائشییه قویدوغومدا اویورگزه‌ر‌لر کیمی اؤزلویومده میزیلداندیم: ائوین ائویم دئییل!
منی قارشیلایان باجیمین حیات یولداشی ایله بیرلیکده ترمینالا گئدیرکن یول اوسته‌کی قالابالیق خیابانلاردا توکانلارین قاباغینا آسیلمیش چیراقلارا، تاباقلارا دوزولموش نارلارا، چئشیدلی مئیوه‌لره، یئمیش‌لره باخیرکن بئله چیلله اولدوغوندان خبریم اولماسا دا، تاباقداکی نارلارین بیرینی اووجومدا سیخیب، سویونو ایچمه‌یه هوسلنمیشدیم. او گوندن بری هر سفر نار سیخدیغیمدا او آن ذهنیمین درین قاتلاریندان قالخیب، دوستاق گونلری ذهنیمده آت اوینادیب، نارین دادینی قاچیردار.
او گون بیر سولچو کیمی متدین عایله‌می اذیته سالدیغیم اوچون عذابدایدیم و شهریمیزه چاتانا قدر اتوبوسدا گؤزومه یوخو گیرمه‌دی. گاه عایله‌می، آنامین احوالاتینی دوشوندوم گاه دا چیلله گئجه‌سی‌نین اوزونو آغاردان او دوستاغین اوزون گئجه‌لری عاغلیمدا گزدی.
آلتمیش بئشینحی ایلدن بری بوتون چیلله‌لری عایله، دوست تانیش آراسیندا کئچیرسم ده عاغلیم او قاپیلار آرخاسیندا قالمیش انسانلاردا قالار، دوداغیم گولسه ده اوره‌ییم دوستاقداکی‌لارلا بیر ریتم‌‌ده چیرپینار.
چیلله‌لرین بیرینده او قاپیلار آرخاسینداکی دوستاقلارین هر بیرینه بیر نار پای وئره بیلسه ایدیم، او چیلله گئجه‌سینی دینج کئچیره بیلردیم دئیه دوشونورم.
یوخو کیمی، ناغیل کیمی بیر دیلک اولسا دا، بلکه چیلله‌لرین بیرینده بو دیله‌یی حیاتا کئچیره بیلدیم.
۳۰ آذر ۱۴۰۲
