منه بیر sms گلیب
صمد چایلی
اتوبوس سونونجو دوراغا یاخینلاشیردی. خانیملارلا آغالارین اورتالاریندا ایلشن«سوروجو شاییردی»، باغیردی:
ـ «خطّین آخیریدی، قالان اولماسین!»
اتوبوس ساخلادی، آشاغا ائندیم. بئش ـ آلتی آددیم آتیب، دووار دیبینه چکیلدیم. ساعاتا باخدیم، هله واختیم وار ایدی. یولون قالانین پیاده گئده بیلردیم. دکترون مطبّینه دوغرو یولا دوشدوم. اؤنده‌کی ایکی یول آیریمیندا، یاشار قارشیما چیخدی. منی گؤرجک دئدی:
ـ «هارا بئله؟، هاردان بئله؟»
ـ «هئچ، خسته‌یم دکتره گئدیرم.»
ـ « واختین وار سنه بیر شئی گؤسترم؟»
ـ «بیر آز وار. نه گؤسترمک ایسته‌ییرسن؟»
ـ « یاخشی اولدو. گل اتوبوس دوراغی صندل‌لرینده اوتوروب، سنه بیر سؤز دئییم! بایاق منه بیر sms گلیب. حئیفیم گلیر اونو سنه گؤسترمه‌یم، بیلمیرسن نمنه‌دی!»
دوراق صندل‌لری اوسته اوتوردوق. یاشار ال آتیب قولتوق جیبیندن موبایل‌ین چیخارتدی. اشاره بارماغین صفحه اوزره چکدی. صفحه ایشیقلاندی. بارماغین دویمه‌یه ووردو. یازی گؤرونن کیمی، اوخوماغا باشلادی:
ـ «بهبهان جاده‌سینده بیر وانت آشیب، نئچه تلیس مین تومن لیک یئره تؤکولوب.»
یاشار باشین قالدیرمامیش، دئدی:
ـ «گؤرورسن نمنه‌دی! هله بو بیر شئی دئییل. بیر آز اؤنجه آیری بیر sms ده گلمیشدی. او بوندان دا چوخ بیلیک وئره‌ندی. صبر ائله اونودا اوخویوم!»
بونو دئییب، گؤزلرین موبایل اوسته تیکیب، اوخودو:
ـ «جاده‌لرین خرابلیغیندان، ایلده نئچه مین آدام اؤلور.»
بیرده‌کی، «ایت‌لر ساخلانان یئردن، چوخلو آداملار گؤروش ائتدی.»
بونلاری اوخویوب، سونرا باش قالدیریب، دئدی:
ـ « نئچه sms ده دونن گلیب. بیلمیرسن بو مجازی دنیا آدامین گؤزون نئجه آچیر. قوی سنه بیر سؤز دئییم. موبایل دوزه‌لدن بیلیب نئیله‌سین. دوغروداندا اونو آلان آداملار، او الدن بو اله اولورلار. هامی بیلیر هنده ورینده نه کئچیر. منیم نظریمه، ایندی آداملارین بئینین موبایل دولدورور. بو sms او بیریسیندن دولغون، او sms بو بیریسیندن یاخشی. بیلمیرسن نه خبردی! او گون یوـ تیوب دا بیر شاعیر شعر اوخویوردو. وا…ی نمنه! دئمه‌لی دئییل. گره‌ک اؤزون گؤره‌سن!»
یاشاردان آیریلیب یولا دوشدوم. دکترون مطبّینده نئچه نفر اوتورموشدولار. من‌ده اوتوردوم. بیر آز سوووشدو. شماره وئره‌ن اوجا سسله دئدی:
ـ «آغالار! دکتر بیر ساعات یوباناجاقدیر. هر کسین ایشی وار، گئدیب بیر ساعات سونرا، گله بیلر.»
هئچ کیم یئریندن ترپه‌نمه‌دی. بیری دئدی:
ـ «دکتر یوبانیر یوبانسین. بیز کی جاندان دوشموش، آغزی باغلی خسته‌لریک. آغزیمیز نه‌دی دکتره بیر سؤز دئیه‌که؟»
دینمز ـ سؤله‌مز ایله‌شدیک. نئچه دقیقه‌ده سوووشدو. بویون بوغازینا شال سریمیش بیر آغا ایچری گیردی. آیاق اوسته ایکن، بؤرکون گؤتوروب، شالین آچدی. اوزون منه ساری دؤنده‌رنده، اونو تانیدیم. اودا منی تانیدی. آیاغا قالخیب یانیمداکی صندل‌ده اونا یئر گؤستردیم. آیدین دئدی:
ـ «سن نه عجب؟ نه‌یین دی؟» دئدیم:
ـ «بیر آز خسته‌یم. دکترده‌کی گلمک بیلمیر. دئییرلر بیر ساعات یوباناجاقدیر.» دئدی:
ـ « یوبانماق بو دکترون همیشه‌کی ایشی‌دیر. نئیله‌یه بیلریک؟ ایندی‌کی بئله اولدو گل من‌ده سنه بیر شئی گؤستریم. بایاق منه تلگرام‌دا بیر شئی گلیب، نمنه! گؤرمه‌سن بیلمه‌سن نمنه‌دی!»
الینده‌کی موبایلا نئچه دؤنه بارماق ووردو. ایندی گؤستررم دئیه ـ دئیه، بیر فیلمی صفحه اوستونه گتیردی. در حال دئدی:
ـ « من اؤلوم بونا بیر دقّت ائله! گؤر نمنه‌دی؟»
باخدیم. مئشه‌دن بیر فیل چیخدی نئچه آددیم آتیب میوه‌لی بیر آغاج آلتیندا دایاندی. آغاجین گؤوده‌سین توتوب سیلکه‌لدی. میوه‌لر یئره تؤکولدو. نئچه‌سین بیر یئرده خرطومو ایله ایچری چکدی. آزجا سووشدو، نئچه حیوان تاپیلدی. زرّافه، کرگدن، میمون فیله قاریشیب میوه‌لری تالادیلار. یئییب دویانلار، قاییتماق ایسته‌دیلر. آددیم آتان چالخانیب یئره ده‌یدی. قالخدی یئرییه، یئرییه بیلمه‌دی. ناققیش گئتدی. ال ـ ایاق اویناتدی. دیلین چیخارتدی. گؤزلرین سوزدوروب، خومارلاندی.
آیدین دئدی:
ـ «گؤرورسن نمنه‌دی! هله بو بیر شئی دئییل!»
شماره وئرن آدیمی سسله‌دی. معاینه اوتاغیننا گیردیم. دکتر خسته‌لیگیمی یوخلادی. نسخه یازماغا باشلادی. یازا ـ یازا دوداغی قاچدی. بیردن بیره گولومسه‌دی. الین ایشیندن چکیب، دئدی:
ـ «آدام ائله ایشلره توش گلیرکی اؤزوده بیلمیر نئیله‌سین! بایاق یو ـ تیوب دا منه بیر شئی گلدی، نمنه! او فیلم‌ین بیر یئری یادیما دوشدو. اونا گؤره گولمه‌ییم گلدی.»
بونو دئیه‌ن دکتر دقّتله اوزومه باخدی. باخیشیمدان نه اوخودو بیلمیرم. آنجاق سؤزونون آردیندا دئدی:
ـ « دئیه‌سن اونو گؤرمه‌یه علاقه‌ن وار! عیبی یوخ، بئله بیر شئی‌لری گورمک اولدوقجا یارارلی دیر.»
دکتر موبایلی یاندیردی. دئدیگی صفحه‌نی گتیردی. «بونا باخ گور نمنه‌دی!» دئیه ـ دئیه فیلمه باخماغیمی ایسته‌دی. باخدیم بیر اوو قاچیردی. پلنگ‌ده اونو قووالیردی. اونا یئتن‌کیمی جایناغین کوره‌یینه یئرلشدیردی. اوو بیر دقیقه‌ده قانینا بولاشدی. من اونا باخار ایکن، دکترده هئی دئیردی: دالیسینا باخ!
صفحه‌نین آردیجا آیری بیر صفحه گلدی. ایت گلیب جمدک اوستونده سومسونوردو. اویاندان بیر پیشیک تاپیلدی. پیشیک ایته قارشی میریلدادی. ایتین اوستونه یومولدو. ایت قورخوب ونگیلده‌دی. گئری چکیلدی. پیشیک سون یوروشو باشلادی. ایت قاییدیب قاچدی.
دکتر دئدی:
ـ «گؤرورسن نمنه‌دی؟» مطّب‌دن چیخدیم . گلدیگیم یولو قاییدیب، اتوبوسا میندیم.«سوروجو شاییردی خانیملار اوتوردوغو یئردن سوروجویه ساری باغیردی:
ـ «باغلا! دالی قاپینی‌دا باغلا!»
قاپیلار باغلاندی، یولا دوشدوک. «سوروجو شاییردی» سسلننده من اونو تانیمیشدیم. یوخسول، ساده‌واری بیر گنج‌دی. گولمه‌لی سؤزلر دانیشار. یول اوزونو یولجولاری گولدوره‌ر. گولش اوزلو جوان‌دی. هردن بیر هیرسله‌نیب، چیغیر ـ باغیردا سالار. خانیملارا «بو قده‌ر سس سالمایین دئیه، هر کس اؤز یئنه‌جک دوراغیندا ائنمه‌سه مندن دئییل، دئیر.»
اتوبوس سونونجو دوراغا آز قالمیشدی. ایچری‌ده بئش ـ آلتی خانیم آغادان ساوای، کیمسه یوخ ایدی. «سوروجو شاییردی» خانیملار ایلشن صندل‌لره، دستمال چکمک ایسته‌دی. ایکینجی ردیف‌ده بیر تیکه قورو چؤره‌ک قالمیشدی. اونو گؤردو سسین باشینا آتدی:
ـ «آهان! بودا خانیملارین گؤردویو ایش! چؤره‌یی یئییب قالانین صندل اوسته قویوبلار. ایندی اونلارا دئیرم.»
بونو دئییب جیبیندن موبایلی چیغارتدی. قورو چؤره‌یین عکسینی سالدی، سونرا بیر فاتح‌کیمی دایانیب، گولومسه‌یرک:
ـ «ایندی گئتسین‌لر کئف ائله سینلر. تبریزلی آروادلارین آبیریسی گئتدی بیر ثانیه‌ده دنیا بیلدی‌کی بونلارین فرهنگی نمنه‌دی! ها… ها… ها»
سوروجو شاییردی بئله گؤره‌نده سوروشدوم:
ـ « نئجه یانی تبریزلی آروادلارین آبیریسی گئتدی؟» جواب وئردی:
ـ «سن بوجور شئی‌لری بیلمزسن، عمی! بیر ثانیه ایچینده قورو چؤره‌کلرین عکس تلگراما گئتدی. بیلیرسن یانی نمنه؟ یانی اوکی دونیا اهلی بیزیم فرهنگیمیزی گوردو.»
اوتوبوس دوراقدا دایاندی. «سوروجو شاییردی» چؤره‌کلری گؤتوروب قنووا سالدی. اونو گؤرجک موبایلیمی چیخاریب، قنوداکی چؤره‌کلردن عکس سالماق ایسته‌دیم. «سوروجو شاییردی» قیوراق گلدی کی:
ـ «نئیلیرسن عمی؟» دئدیم:
ـ «هئچ! چؤره‌ک پارچالارینین عکسین سالیرام، یو ـ تیوبا قویام. ایستیرم دنیا آداملاری بیزیم سوروجولری یاخشی تانیسین لار.»
ـ «من اؤلوم یوخ‌ها! بابا بیزیم آبیریمیزی آپارما! گؤره‌سن بو نه ایش ایدی من گؤردوم، عمی؟آی عمی؟ بیر دیقه صبر ائله گور نئیلیرم.»
بونو دئییب، ال آتدی چؤره‌کلری قنودان ییغیب، دووار دیبینده‌کی زیبیل قابینا تؤکدو. چئویک قاییدیب دئدی:
ـ «گؤرورسن موبایل نمنه‌دی! آدامی قویمورباشین قاشیسین! لاپ یاخشی، باش قاریشیق اولماسا آدامین الینه ایش وئره‌ر! سنی‌ده ساغ اول کی، موبایل‌دان دوز یارارلانماغی لاپ یئرینده منه تاپشیردین!»
