محبوب‌الله توران
بختیار واهابزاده
چئویرن: محبوب‌الله توران
ترجمه: محبوب‌الله توران
سسلندیرن: محبوب‌الله توران

۱
آنه تیلیم

ایلک بار تیل آچگنده «آنه» دېیمیز بیز،
«آنه تیلی»‌ – بیرینچی درسلیک،
بیرینچی قۉشیقنی، آنه‌میز اۉز سوتی ایله
روحیمیزگه سینگدیرر بو تیلده‌گینه.
بو تیل، روحیمیز، عشقیمیز، جانی‌میزدیر؛
بو تیل، بیر-بیریمیز-له عهد و پیمانی‌میزدیر؛
بار نرسه‌نی بیزگه تـَنیتگن‌دیر بو تیل؛
بو تیل، اجدادیمیزدن بیزگه میراث قالگن قیمتلی خزینه‌دیر؛
اونی بیز-ده کۉزلریمیزدېک قۉریب،
کېله‌جک نسللر‌گه هدیه اېتمه‌لی.
آنه تیلیم!
سېن،
بلند تاغلریمیزنینگ سۉنگسیز عظمتیدن،
بو توپراقدن،
بو یېردن،
اېلیم بغریدن چیقه‌یاتگن یانغین نغمه‌لردن،
گـُللرنینگ رنگلریدن،
خوشبۉیلیگیدن،
آق ساچلی بابالرنینگ جان‌فدالیگیدن، کمالیدن،
دشمن اوستیگه یاغدیریلگن آلاو پرچه‌لریدن چیققن سېسدن یَره‌لدینگ،
سېن،
خلقیم‌نینگ آلگن ایلک نـَفـَسیدن یره‌لدینگ.
آنه تیلیم!
سېنده‌دیر خلقیم‌نینگ حکمتی، کمالی؛
عرب اۉغلی مجنون‌نینگ دردی سېنده تیل آچدی؛
یوره‌کلرگه یۉل آچگن نوایی نینگ صنعتی،
سېنینگ عظمتینگ نشانی‌دیر.
اې تیلیم!
قدرتینگ-له دنیالرگه یۉل آچدینگ،
سېنده مېنینگ خلقیم‌نینگ قهرمانلیق-له تۉله تاریخی ورقلـَنر،
سېنده نېچه مینگ ییللیک مېنینگ مدنیتیم، شان-شُهرتیم سقلـَنر،
سېن مېنینگ آتیم، سانیم‌سن،
ناموسیم، وجدانیم‌سن.
اې آنه تیلیده سۉزلشماققه، یازماققه عار قیله‌دیگن
دغلباز فسونگرلر!
کۉنگلینگیزگه یاقمه‌یدیگن
قۉشیقلر، گۉزه‌ل سازلر،
بـَریسی، قۉی، مېنینگ بۉلسین،
وطن توپراغی اېسه سیزلرگه غـَنیم بۉلسین.

۲
مېنینگ آنه‌م

سوادسیزدیر،
آتینی-ده یازه‌بیلمس
مېنینگ آنه‌م.
بیراق،
مېنگه،
ساینی بیلدیردی،
آینی اۉرگتدی،
ییلنی اۉرگتدی،
همه‌دن مهمی:
تیلنی اۉرگتدی
مېنینگ آنه‌م.
بو تیل ایله
هم سېوینچنی،
همده قـَیغونی؛
بو تیل ایله،
یره‌تمیشم
هر بیر شعریمنی،
هر بیر نغمه‌منی.
یۉق، مېن اېمس،
یالغان سۉزله‌دیم،
کتاب-کتاب سۉزلریم‌نینگ
مؤلفی آنه‌م‌دیر فقط!
جنوری، ۱۹۶۸

بختیار واهابزاده

Dil açanda ilk defa ‘ana’ söylerik biz
‘Ana dili’ adlanır bizim ilk dersliyimiz
İlk mahnımız laylanı anamız öz südüyle
İçirir ruhumuza bu dilde gile-gile.
Bu dil – bizim ruhumuz, eşgimiz, canımızdır,
Bu dil – birbirimizle ehdi-peymanımızdır.
Bu dil – tanıtmış bize bu dünyada her şeyi
Bu dil – ecdadımızın bize goyup getdiyi
En gıymetli mirasdır, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.
Bizim uca dağların sonsuz ezemetinden,
Yatağına sığmayan çayların hiddetinden,
Bu torpağdan, bu yerden,
Elin bağrından gopan yanığlı neğmelerden,
Güllerin renglerinden, çiçeklerin iyinden,
Mil düzünün, Muğanın sonsuz genişliyinden,
Ağ saçlı babaların aglından, kâmalından,
Düşmen üstüne cuman o gıratın nalından
Gopan sesden yarandın.
Sen halgımın aldığı ilk nefesden yarandın.
Ana dilim, sendedir halgın aglı, hikmeti,
Ereb oğlu Mecnunun derdi sende dil açmış.
Üreklere yol açan Füzulinin sen’eti,
Ey dilim, gudretinle dünyalara yol açmış.
Sende menim halgımın gahramanlığla dolu
Tarihi verağlanır.
Sende neçe min illik menim medeniyyetim
Şan-şöhretim sahlanır.
Menim adım, sanımsan,
Namusum, vicdanımsan!
Milletlere halglara halgımızın adından
Mehebbet destanları yaradıldı bu dilde.
Bu dil – tanıtmış bize bu dünyada her şeyi
Bu dil – ecdadımızın bize goyup getdiyi
En gıymetli mirasdır, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.
Bahtiyar Vahapzade

چاپ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بختیار واهابزاده‌دن اؤزبکجه‌یه ترجومه‌لر

محبوب‌الله توران
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی

بختیار واهابزاده‌دن اؤزبکجه‌یه ترجومه‌لر

محبوب‌الله توران
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی

بختیار واهابزاده‌دن اؤزبکجه‌یه ترجومه‌لر

محبوب‌الله توران
www.ishiq.net

آذربایجان ادبیات و اینجه‌صنعت سایتی