ای مقدس مسکنیم، ای شانلی آذربایجان!
بیز سنینله فخر قیللیق یئر اوزونده هر زامان.
قوی وار اولسون ای وطن، اصلان صفت اوغلانلارین!
اؤپسون آلنیندان آنا! اونلار سنین، سن اونلارین.
***
بیرینجی درسیمیز باشلانیر بئله:
لوله‌دن سو آخیب دؤنوبدور سئله.
سوروشدو معللیم: او نه دیر دئنن!
دئدیم کی او سودور جوابیندا من.
آجیقلی بیرحالدا قیشقیردی منه:
یوز دفعه دئمیشم بونا «آب» دئنه!
ایگده چیرپیسی‌لا چالدی باشیمدان
عاغلیمی هوشومو آلدی باشیمدان.
او قده‌ر چکمه‌دی حالیم دوزلدی،
یئنه معللیمین گؤزو بره‌لدی،
سوروشدو یئنی‌دن: اؤیرندین یا یـوخ؟
سؤیله‌دیم: او سودور، هئچده شککیم یوخ.
بو دفعه الیمه دؤرد چیرپی چالدی،
گؤزومون اؤنونده دونیا قارالدی.
دئدی: صاباح اگر اؤیرنمه‌سن،سن
دده‌وی یاندیررام اوندا بیلرسن.
بونون آدی«آب»دی، «آب»دی، «آب»دی، آب
بیلمه‌سن جیگرین ائیله‌رم کباب…
یولو اؤز – اؤزومه فیکره دالیردیم،
اونون سو اولدوغون یاخشی قانیردیم.
بس نییه معللیم دؤیوردو منی؟!
دوغرو بیر سؤزومه سؤیوردو منی؟!
صاباحدان سوروشدو سویون آدینی،
قورخودان«آب»دئدیم اونون آدینی.
ایکینجی درسیمیز چؤره‌کدن دئییر،
شکیلده اوشاقلار ناشتالیق یئییر.
معللیم گوله‌رک سوروشدو مندن:
یاخشی اؤیرنمیسن «آب»ی دونندن.
-دئه گؤروم اوشاقلار نه ایش گؤرورلر؟
تئز دئدیم کی اونلار چؤره‌ک یئییرلر.
دئدی: یوخ- یوخ بونو بیله‌سن گره‌ک
«نان»دیر بونون آدی دئیه‌سن گره‌ک.
دئدیم: بو نه سؤزدور دئییرسینیز،سیز
مگر چؤره‌گی‌ده تانیمیریق بیز؟
چیغیردی: کس سسین ای فضول باشی!
تؤکه‌رم ایندیجه گؤزوندن یاشی.
قبول ائیله‌مه‌دی دوغرو سؤزومو،
دولادی چیرپییا او باش- گؤزومو.
اود توتوب یانیرام بیلمم بوایشی،
نه چون زورلا یالان دئییر بو کیشی؟!
دردیمی سؤیله‌ییم کیمه ایلاهی!
دوغرو دانیشماغین وارمی گوناهی؟
مهر آیی – ۱۳۵۳
